KËRCIM NË FUND TË DASHURISË
Tingujt e fundit
të melodisë u tretën në ajër dhe një çast
më vonë e tërë dhoma u krodh në heshtje. Më
shumë se një qetësi e improvizuar, ajo i ngjante një
pauze të shkurtër, ku shiu që binte jashtë, trokiste
me gishtat e mijra pikave në xhamin e dritares me padurimin
e një mysafiri të vonuar. Tashmë çdo gjë kishte
marrë fund. Mbi krevat çarçafi i njollosur e i mbledhur
shuk, ruante akoma ngohtësinë e çasteve të shkuara
dhe aromën e lehtë të flokëve të saj. Ndërsa
pak më parë, vetëm pak më parë, kishte qenë
krejt ndryshe...
Koha e
keqe më bëri të ngujohem kundër dëshirës
sime brenda mureve të shtëpisë dhe me ndjesinë se ajo
ditë qe për mua një ditë e humbur, nisa të rrotullohem
instiktivisht pa pasur një ide të qartë. E urreja atë
bredhje të marrë, nën atë qiell të rënduar
ngjyrë plumbi, ndërsa era e dimrit të fshikullonte pa mëshirë,
urreja rrëketë e ujit që rridhnin tatëpjetë, duke
marrë me vete lloj-lloj mbeturinash dhe rrugën e përbaltur
që më çonte çdo darkë te dera e shtëpisë
sime. Ndërsa rrotullohesha pa kuptim, sytë më shkuan te
një poster i ngjitur në murin e dhomës, një bukuroshe
e përgjumur që dremiste e mbështetur mbi syprinën e
praruar të një tavoline të mermertë, dhe këmbët
e femrës, ato këmbë të zhveshura e të gjata, të
modeluara nga duart e panjohura të magjistarit natyrë, të
joshnin padashur. Por fytyra e saj fshihte në vetvete një buzëqeshje
të ëmbël, premtim i heshtur dhënë me buzë
të mbyllura të cilin vetëm unë mund ta kuptoja. Dhe
një premtim i tillë i pambajtur, më kujtonte padashur ditët
që shkuan dhe pritjen time të kotë mbas lulishtes së
Pallatit të Kulturës, ndërsa tingujt kaotikë që
vinin nga ambientet e tij përziheshin me zhurmën e makinave në
rrugë. Ajo të cilën prisja nuk erdhi në asnjë
nga ato ditë dhe shoqet e saj u përgjigjeshin pyetjeve të
mia me fraza të shkurtra e me një shprehje bezdie në fytyrë.
Dhe ecja e tyre e ngutshme, e bënte akoma më të thellë
nervozismin tim.
Ndërsa ajo ecte krejt ndryshe. Kishte në të atë ngutjen
karakteristike të balerinave, atë lëkundje të mesit
që pasqyrohet si një valvitje e brendëshme, një pulsim
i pakontrolluar që rreh të shpërthejë, por hapi i saj,
ai hap i vogël e i shpejtë, lodronte mbi tokë dhe gjithë
trupi më pas kërcente përpara si në një dans të
panjohur. Një shtojzovalle e dehur nga drita, një flutur nate
që përplaste krahët brenda zemrës sime e më bënte
të ndjehesha i dashuruar me jetën, një ëndërr
e marrë që s'qe bërë kurrë realitet e që
më joshte e më trembte në të njëjtën kohë.
Shiu vazhdonte
të binte dhe pikat e tij që trokisnin në xham më fusnin
padashur të dridhurat. Çova dorezën e radiatorit në
maksimum dhe nisa të përgjoj zhurmat që vinin nga jashtë.
Tinguj të çrregullt e të përgjumur, të qullur
nga shiu që depërtonin deri në dhomë duke u përzier
me njëri-tjetrin. Por befas një zhurmë e lehtë këmbësh
kumboi nëpër shkallë dhe unë mbeta një çast
pa lëvizur, duke dyshuar në imagjinatën time.Ishte një
hap i njohur, një hap që mund ta hidhte vetëm dikush. Një
çast më vonë dera trokiti. Vrapova drejt saj si i marrë
e ndërsa e hapja më rrëmbim, nuk arrija t'u vija fre mendimeve
të mia. Ajo qëndronte tashmë përballë meje, e
lagur nga shiu, me krelat e flokëve të ngjitura mbi ballë
dhe masën e tyre të rëndë e të qullur mbi supet
e hajthshme, me fytyrën e skuqur nga të ftohtët, ku vetëm
sytë e mëdhenj, shikonin nga unë me një shkëlqim
të çuditshëm. Vajza buzëqeshi një moment pastaj
pëshpëriti nën zë:
-Hutaq, më
ler të hy,- dhe gishti i saj i hollë u mbështet në
gjoksin tim duke më shtyrë lehtë, ndërkohë që
hynte brenda pa pritur ftesën time. Një rrymë e nxehtë
përshkoi gjithë trupin tim pa më lënë kohë
të arsyetoja me qetësi. Mbylla derën dhe i shkova nga pas
duke u përpjekur të mblidhja veten. Ndërsa hyra në
dhomë u ndesha përballë me të që vazhdonte të
më shikonte pa m'i ndarë sytë.
-Si erdhe deri
këtu,- pyeta i turbulluar.
-Nga rruga,-
kumboi zëri i saj, ndërsa një gaz i brendshëm i ndriçonte
fytyrën. Mesa dukej dëfrehej duke më vënë në
lojë.
-Çudi,-
vazhdova unë,- kisha përshtypjen se mund të vije nga dritarja
ose të kacavireshe nga maja e çatisë, po nga rruga...
Ajo qeshi. Pastaj
mu afrua ngadalë pa m'i shqitur sytë dhe me një shprehje
fëmije në fytyrë mërmëriti duke më zgjatur
duart:
-Shiko sa të
ftohta i kam.
I mora duart
e saj të vogla në duart e mia që digjeshin dhe nisa t'i
shtrëngoj me frikën se nga çasti në çast do
të thyheshin e thërmoheshin si kristale bore. Pastaj e ndihmova
të hiqte xhupin e qullur e të rënduar nga shiu.
-Qënke lagur
e tëra,- vërejtja me keqardhje. Ajo miratoi me kokë pa folur.
Iu afrua radiatorit dhe zgjati duart mbi të.
-Ke ndonjë
gjë për të veshur,- pyeti pa kthyer kokën dhe ndërsa
bëja t'i përgjigjesha shtoi,- lëre, e gjej vetë.
Sa hap e mbyll
sytë ajo u zhduk në dhomën tjetër. Dëgjoja zhurmën
e garderobit, ndërkohë që gërmonte mes rrobave të
mia dhe nuk arrija t'i jepja një kuptim logjik të gjithë
asaj çka po ndodhte. U shfaq sërish duke më flakur rrobat
e saj të qullura. Ndërsa i vendosja për ti tharë në
anën e pasme të radiatorit, shikoja me bisht të syrit vajzën.
Kishte veshur një këmishë timen që i arrinte në
mes të kofshëve dhe një palë çorape të
pambukta. Asgjë tjetër.Këmbët e saj, ato këmbë
që dinin të vallzonin aq bukur lëviznin para syve të
mi, ndërsa ajo iu afrua magnetofonit.
-Punon ky,- pyeti
duke e treguar me gisht.
-Natyrisht,-
buzëqesha pa ditur ç'të thosha.
Ajo shtypi butonin
dhe tingujt e muzikës u përhapën në dhomë. Ishte
një këngë e Leonard Cohen, një nga këngët
e mia të preferuara, titulluar "Dance my in the end of love". Dhe
një çast më vonë sikur të m'i kish lexuar mendimet,
dora e saj u nder në ajër.
-Kërce me
mua,- foli nën zë. Dora ime preku të sajën dhe ajo
mu afrua pranë. Ndërsa e kapja nga mesi ndjeva si u epua beli
i hollë. Balerina u ngjesh pas meje dhe krahët e saj u mbështollën
rreth qafës sime. Një valë e ngrohtë më pushtoi
të tërin. Një lumturi e çuditshme depërtontë
në çdo qelizë të trupit tim duke më bërë
të harroja gjithçka. Ditët e mërzitshme, shiun që
binte dhe vetminë time. Trupi i saj u ngjesh më shumë pas
timit dhe duke e shtrënguar në krahë ndjeja frymën
e saj të nxehtë në qafën time dhe sytë e saj që
shikon në thellësi të shpirtit tim. Ishte një dans
i çuditshëm. Shtrënguar pas njëri-tjetrit, nisa të
harroj botën përtej dritares dhe çdo gjë tjetër,
ndërsa kërceja duke mbajtur në duar atë trup të
hajthshëm e të brishtë që falte një zjarrmi epshndjellëse.
Dhe duke kërcyer kështu, ndjeja ngrohtësinë e kurit
të femrës që shtrëngohej pas qafës sime. Zëri
i saj u përhap si një melodi e ëmbël në dhomën
e vogël e të ngrohtë ku qenë shuar tashmë tingujt
e muzikës.
-Merrmë
me vete,- pëshpëriti rrëzë veshit tim.
-Si..,-
u drodha unë.
-Merrmë..,
dua të bëj dashuri me ty.
Dhe fjalët
e saj këtë herë tronditën gjithë qenien time.
E pushtova në krahë pa e kuptuar se trupi i vajzës ishte
ngritur nga toka. Dhe një çast më vonë, vetëm
një çast më vonë një baticë dehëse
më kaplloi mëndjen. Fryma e saj e zjarrtë u përplas
në faqen time dhe buzët e ngrohta të femrës u ngjeshën
pas të mijave.Ishte një puthje përvëluese, mishi i
nxehtë që bashkohej duke u shndrruar në një trup të
vetëm dhe gjuha e saj që kërkonte timen me ngulm. Po kishte
në atë puthje edhe diçka tjetër, një lloj pasigurie
të fshehtë, një përpëlitje nervash që regëtinin
në brendësi të gojës, ndërsa thithja me afsh tulin
e butë të tyre. Ngadalë çova dorën nën
këmishën e saj, duke prekur kofshën e femrës që
u shtrëngua më shumë pas meje. Dora ime rrëshqiti mes
tyre dhe nis ta përkëdhel duke ndjerë mishin e ngrohtë
e të butë që epej nga shtrëngimi im dhe trupin e saj
që dridhej. Ndërsa e puthja, hoqa me rrëmbim bluzën
e trashë dhe gjithë ç'kisha poshtë. Ajo u shkëput
një çast, pastaj sytë e saj u mbyllën sërish
dhe goja e zjarrtë u mbështet në qafën time. Një
thithje përvëluese më bëri të mos u vija më
fre veprimeve të mia. I zbërtheva këmishën me ngut
dhe një çast më vonë gjinjtë e saj kërcyen
jashtë, duke u shfaqur në dy forma të mrekullueshme me thumbat
e mëdhenj ngjyrë rozë, burim i përjetshëm ku perënditë
pinin qumështin hyjnor, lëkurë e lëmuar që regëtinte
nga pasioni, ndërsa duart e mia nisën t'i preknin, t'i përkëdhelnin,
t'i fërkonin gjithnjë e më fort. Ajo klithi lehtë dhe
më shtyu një çast. Pastaj sytë e saj të turbullt
e të ujshëm më lanë të kuptoja gjithçka.
E rrëmbeva në krahë duke e hedhur mbi shtrat. Vajza ktheu
kokën nga muri dhe diçka belbëzoi. Si i dehur u shtriva
mbi të.Ndërsa shtrëngoja atë kurm të ngrohtë
në krahët e mi, vazhdoja ta puthja me epsh dhe buzët e saj
dridheshin nga zjarri. I tërhoqa këmishën nga shpatullat,
ndërsa femra ngriti trupin lart duke hedhur kokën pas. Ndërsa
e mbaja nga mesi e flaka tej atë rrobë që i mbulonte trupin
dhe një çast më vonë zbërtheva pantallonat.
Tashmë veshja ime gjendej në dysheme, ndërsa ne shtrënguar
pas njëri-tjetri merrnim dhe jepnim dashuri.
-Të lutem,-
rënkoi ajo.
-Ç'farë,-
mërmërita duke e puthur.
-Oh, mos më
shkakto dhimbje...
Më shumë
se lutje ishte një psherëtimë e pashpresë, ndonse ende
nuk e njihja frikën e saj. Nisa t'ia thith me gojë thumbat e
gjinjve, ndërsa gishtërinjtë e mi fërkonin tulin e
butë të tyre, atë masë të fryrë që lodronte
nën duart e mia. Femra nisi të rënkonte dhe zëri i
saj përhapej e përplasej në muret e dhomës. Ndjeja
fundin e barkut të vajzës që ngrihej lart e fërkohej
pas prehërit tim sa herë që ajo lakonte mesin, ndërsa
puthja me epsh gjoksin e saj. I eksituar shkula nga trupi mbathjet e mia
dhe rashë mbi të. Ia futa duart nën vithet e fryra duke
e fërkuar pa ndërprerje. Krahët e femrës u shtrënguan
më fort pas qafës sime. Ndërsa fërkoja kofshët
e saj, dora ime rrëshqiti mes tyre dhe gishtat e mi ndjenë ngrohtësinë
e lagësht të seksit të saj, fshehur pas cipës së
hollë të mbathjeve. I grisa me një lëvizje të
shpejtë. Ajo bërtiti. U ngrita në gjunjë dhe femra
tentoi të mbulohej me duar, ndërsa sytë e saj ishin ngulur
në një pikë të vetme. Shikonte organin tim gjenital
të eksituar në maksimum ndërkohë që unë ia
largova duart dhe vajza e skuqur në fytyrë belbëzoi:
-Mos.., nuk dua...
Mbase donte të
thoshte të kundërtën. Pashë për një çast
seksin e saj. Atë formë të mrekullueshme me buzët e
njomura e të skuqura, rrethuar nga një tufë leshi e errët.
Dy buzë të trëndafilta që çonin drejt parajsës,
një rrugë që atë moment më ftonte t'i shkoja deri
në fund. Dhe një çast më vonë gjithçka
u zhvillua si në ëndërr. Ia ngrita këmbët lart
duke e shtrënguar nga kofshët, ndërsa vajza tentoi të
mbulohej sërish. Koka e penisit tim rrëshqiti mes tyre duke përkëdhelur
leshin e butë dhe hapi buzët e seksit të saj. Ndërsa
kërkoja hyrjen e vaginës, shikoja i turbulluar pubisin e femrës
dhe ndjeja ngrohtësinë e mishit të fryrë. I dhashë
trupit para dhe ajo klithi. U mundua të më shtynte. Çova
dorën duke kërkuar të çarën, ndërkohë
që rëndova përsëri. Klithmat e femrës nuk më
bënin përshtypje. Ishte e ngushtë, tepër e ngushtë
dhe i nervozuar çpova me forcë hyrjen e vrimës së
saj. Koka e penisit tim rrëshqiti me zor brenda në vaginë
ndërsa vajza bërtiti. Rëndova përsëri, ndërsa
arrija të kuptoja më në fund se ajo po vuante. Por tashmë
nuk mund ta përmbaja më veten. Ajo masë e fortë dhe
e eksituar, një shkop mishi që shtyhej përpara u zhyt me
egërsi brenda në seksin e saj dhe vetëm klithmat e femrës
tregonin atë që po ndodhte. Vrima e vaginës u zgjerua, penisi
u fut deri në fund dhe unë nisa të lëvizja duke rënkuar
nga kënaqsia, ndërkohë që shijoja magjinë që
të fal seksi. Ndërsa ajo klithte duke mu lutur ta lija. Por lutjet
e saj të ndërprera nga britmat e shtonin akoma më tepër
eksitimin tim. Ndjeja fundin e vaginës së femrës që
ndeshte me kokën e penisit, ndërsa ia fusja deri në fund
pa pyetur për dhimbjen e saj. Por duart e vajzës tashmë
nuk shtynin më dhe thonjtë ishin ngulur në kurrizin tim
si kthetrat e një bishe të plagosur. Ajo e kërkonte atë
dhimbje, ajo e ndjente atë në tërë thellësinë
e qenies së saj dhe duke vuajtur, provonte kënaqsinë që
i jepte penisi im. Një kënaqsi therëse deri në mundim,
e papërsëritshme, e pakapshme nga logjika. Një dhimbje dehëse
që e trondiste deri në palcë, ndërsa më lutej
t'ia nxirja jashtë, ndërsa klithte se po e vrisja, ndërkohë
që më shtrëngonte me forcë mbi trupin e saj dhe këmbët
e hapura kishin rrethuar si një unazë e hekurt mesin tim. Një
çast më vonë unë u prisha. Muskujt u lëshuan,
ndërkohë që sperma e ngrohtë rrodhi me vrull në
thellësi të vaginës dhe rënkimet e vajzës u përzien
me të miat. U mundova të rregulloj frymëmarjen, ndërsa
mushkëritë mezi e përballonin trysninë e ajrit. Isha
i dërmuar dhe nuk arrija t'i jepja një kuptim asaj ç'ka
ndodhi. U mundova të ngrihesha, por krahët e femrës vazhdonin
të shtrëngonin qafën time. Ia çlirova me zor ndërsa
hidhja sytë mbi të. Qëndronte ende ashtu si e ngrirë,
me fytyrën e skuqur dhe faqet e përflakura, ndërkohë
që gjinjtë i ngriheshin e i uleshin në një arritmi
kaotike dhe gjithë trupi i dridhej. U shkëputa ngadalë me
frikën se mos e lëndoja. Ajo bërtiti dhe hapi sytë.
Atëherë lexova gjithë dhimbjen e saj. Një dhimbje krejt
ndryshe nga ajo që kisha përfytyruar unë. Një dhimbje
e vërtetë. E ndihmova të çohej dhe vajza nuk tentoi
aspak të mbulohej. Rrëzë kofshëve të saj, çarçafi
i njollosur nga gjaku shprehte qartë gjendjen shpirtërore të
femrës. E afrova pranë vetes duke e përkëdhelur, por
ajo më shtyu lehtë. Atëherë e mora në krahë,
ndërsa drejtohesha nga banja. U shkëput sërish nga unë
dhe më ktheu krahët duke hyrë brenda. Dera u mbyll dhe unë
me një ndjenjë fajtori iu afrova dritares. Një djegije e
brendëshme më acaronte nervat. Mendova se duhej të isha
lënduar, ndërsa tentoja të kryeja kontaktin me të.
Dhe padashur risolla në mend ato çaste të çmendura
të dashurisë, kur trupat tanë përpëliteshin në
ethet e zjarrmisë dhe klithmat e saj shprehnin gjithë zjarrin
që digjte. Sytë e femrës mu shfaqën sërish, ndërsa
belbëzonte fjalë dashurie, ndërsa lutej, ndërsa vuante
atë dhimbje therëse e të ëmbël që sjell dashuria
e parë.
Një lëvizje
pas krahëve të mia më bëri të ktheja kokën.
Shtanga nga habia. Ajo po kërcente, po kërcente vërtet.
Trupi i saj i zhveshur lëkundej nën ritmin e tingujve imagjinarë
në një dans të çuditshëm dhe lakuriqsia e tij
të joshte më tepër se çdo moment tjetër. Ishte
një kërcim i panjohur, ku lëvizjet ndërthureshin me
një dridhje të brendëshme që hidhte përpjetë
gjithë kurmin e vajzës. Dhe kishte në atë vallzim aq
dhimbje, aq dhimbje sa nisa të kuptoj se ajo vuante vërtet. Mbase
jo për atë ç'ka humbi, për atë që dha pa
e menduar gjatë, por për diçka tjetër. Një klithmë
e heshtur ku kënaqsia dhe mundimi përziheshin bashkë, fluturim
i dehur nga drita, ku si një shtojzovalle e marrë përplasej
në krahët e së panjohurës. I tillë ishte ai kërcim.
Ai kërcim në fund të dashurisë.
Ngadalë,
sikur të kisha frikë se do shkatërroja gjithçka,
i hodha mbi supe një rrobë. Ajo ndaloi dhe ktheu kokën.
Sytë e balerinës u ndeshën me të mitë dhe unë
padashur u drodha. Ata sy që vështronin tejpërtej nuk shfaqnin
më asnjë shenjë ngrohtësie. Nuk qe vështrimi i
një vajze fatkeqe, por i një gruaje të munduar, të
zhgënjyer, braktisur në fatin e saj. Nisi të vishej me indiferencë
pa i kushtuar rëndësi lëvizjeve dhe sërish u gjend
përballë meje. Më hodhi duart në qafë dhe unë
e putha instiktivisht, ndërsa ndjeja buzët e saj të lagura,
të ftohta që nuk reagonin më. Pastaj një çast
më vonë vajza u shkëput dhe iu drejtua derës. Doja
t'i shkoja nga pas, t'i lutesha duke i kërkuar falje për atë
ç'ka ndodhi, t'i bija në gjunjë duke pritur mëshirën
e saj, por një forcë e panjohur nuk më linte të lëvizja.
Brenda meje një rrymë e akullt ngjitej e ngjitej drejt zemrës
dhe këmbët e mia s'luanin vendit. Ndërkohë ajo kishte
dalë. Ashtu e kërrusur nën vete, si një njeri që
largohet me një plagë të padukshme mbi shpinë. Dhe
vetëm hapat e saj që treteshin ngadalë, ushtuan për
pak çaste në shkallët e zbrazëta. Pastaj asgjë...
Tashmë çdo
gjë kishte marrë fund. Mbi krevat çarçafi i njollosur
e i mbledhur shuk, ruante akoma ngrohtësinë e çasteve
të shkuara dhe aromën e lehtë të flokëve të
saj. Ndërsa pak më parë, vetëm pak më parë,
kishte qenë krejt ndryshe...
Artur Peçi
...Trup gruaje,
kodrina të bardha, kofshë të lëmuara,
Ngjason me botën
tek prehesh e përhumbur.
Parmenda ime
e pagdhendur gërmon brenda teje
dhe nga thellësi
e tokës nxjerr në dritë fëmijën.
Qeshë i
vetmuar si një humbellë.
Nga unë
arratiseshin zogjtë
Dhe nata ndehte
mbi mua pëlhurën e saj të përzishme.
Për t'i
mbijetuar vetes të rroka si një armë,
Shigjetë
për harkun tim, gur për hobenë time,
Por tash' vjen
çast i hakmarrjes dhe ndiej se të dua.
Trup prej lëkure
e tejzash,
Prej qumështi
lakmitar të pangishëm.
Ah, kupat e gjirit,
sytë e braktisur,
Ah, trëndafil
i pubisit dhe zëri yt,
Zëri yt
ledhatar e i trishtë.
Trup i gruas
sime,
Do prehem përjetë
në hirin tënd.
Afshi im i pashuar,
makthi im pa fund,
Shtegtimi im
i paditur.
Përrenj
të turbullt ku mbetet etje e përjetshme,
Mbetet mundimi
dhe, dhimbja mbetet..!
PABLO
NERUDA
marrë nga vëllimi:
"Njëzet poezi dashurie dhe një këngë e dëshpëruar"
[
përkthim
]